Hejka! Pora na kolejne ćwiczenie. Zastanawiam się jak to możliwe, że czytam notkę i w kilka minut, na poczekaniu mam opowiadanie. Krótkie, bo krótkie, ale mam. Bez żadnego wysiłku. Podoba mi się to! Oto notka: " Bohater – najbardziej męski mężczyzna w okolicy – staje właśnie przed najstraszliwszym wyzwaniem w swoim życiu. Literalnie. Jest o krok od narobienia w gacie i przystąpienia do spektakularnej ucieczki (akhem… to znaczy, odwrotu na z góry upatrzone pozycje; bohaterskiego odwrotu, żeby nie było). Co wywołuje w nim takie przerażenie? Czy staje naprzeciw pewnej śmierci samotnie, czy ktoś mu towarzyszy? Czy podoła wyzwaniu? Wyobraź sobie tę scenę, wybierz punkt widzenia i odpowiedni ton – po czym napisz krótką opowieść o odwadze (lub braku tejże)." Moje wykonanie: Odłożył telefon odmówiwszy kolegom wyjścia na piłkę, gdyż zaprosił dziś do siebie swoją dziewczynę. Krzątał się z lekka zestresowany po domu, sprzątając i przygotowując coś na poczęstunek. Spr
“
Coś optymistycznego”
Często mówimy, że świat jest ponury,
że nad nami wiszą czarne chmury.
To kłamstwo czas wyrzucić z głowy
i spostrzec jaki świat jest kolorowy.
Jak na piękny, zielony las,
słońce rzuca swój złoty blask.
Zielone łąki, pełne kwiatów,
od kolorów są pstrokate.
Otwórzmy wreszcie oczy, spójrzmy jak jest ślicznie!
Spójrzmy na wszystko bardziej optymistycznie!
Bo ten świat
różne kolory ma,
że zawsze jest źle, przestańmy wreszcie szlochać!
Bo ten świat
różne kolory ma,
takimi jakie są nauczmy się je kochać!
Gdy coś trudnego zrobić musimy,
mówimy że czarno to widzimy.
Nie traćmy zielonej nadziei, trwajmy w niej,
a wszystko na pewno dobrze skończy się!
Więc uśmiechnijmy się i spójrzmy w tęczę.
Tam kolorów przecież jest najwięcej.
Może wreszcie dotrze nam do głowy,
że świat jest naprawdę kolorowy!
Otwórzmy wreszcie oczy, spójrzmy jak jest ślicznie!
Spójrzmy na wszystko bardziej optymistycznie!
Bo ten świat
różne kolory ma,
że zawsze jest źle, przestańmy wreszcie szlochać!
Bo ten świat
różne kolory ma,
takimi jakie są nauczmy się je kochać!
Dlaczego wszystkie kolory kojarzą nam się źle?
Przecież czerń to nie tylko zło i śmierć!
Żółty to nie tylko zdrada, lecz ciepło też!
Czerwień to nie piekło, ale miłość jest!
A niebieski nie tylko jest zimny jak lód!
Niebieski to przecież spokój, błękit, życia cud!
Pomyślmy więc, czy naprawdę świat taki szary jest?
Bo ten świat
różne kolory ma,
że zawsze jest źle, przestańmy wreszcie szlochać!
Bo ten świat
różne kolory ma,
takimi jakie są nauczmy się je kochać!2x
Często mówimy, że świat jest ponury,
że nad nami wiszą czarne chmury.
To kłamstwo czas wyrzucić z głowy
i spostrzec jaki świat jest kolorowy.
Jak na piękny, zielony las,
słońce rzuca swój złoty blask.
Zielone łąki, pełne kwiatów,
od kolorów są pstrokate.
Otwórzmy wreszcie oczy, spójrzmy jak jest ślicznie!
Spójrzmy na wszystko bardziej optymistycznie!
Bo ten świat
różne kolory ma,
że zawsze jest źle, przestańmy wreszcie szlochać!
Bo ten świat
różne kolory ma,
takimi jakie są nauczmy się je kochać!
Gdy coś trudnego zrobić musimy,
mówimy że czarno to widzimy.
Nie traćmy zielonej nadziei, trwajmy w niej,
a wszystko na pewno dobrze skończy się!
Więc uśmiechnijmy się i spójrzmy w tęczę.
Tam kolorów przecież jest najwięcej.
Może wreszcie dotrze nam do głowy,
że świat jest naprawdę kolorowy!
Otwórzmy wreszcie oczy, spójrzmy jak jest ślicznie!
Spójrzmy na wszystko bardziej optymistycznie!
Bo ten świat
różne kolory ma,
że zawsze jest źle, przestańmy wreszcie szlochać!
Bo ten świat
różne kolory ma,
takimi jakie są nauczmy się je kochać!
Dlaczego wszystkie kolory kojarzą nam się źle?
Przecież czerń to nie tylko zło i śmierć!
Żółty to nie tylko zdrada, lecz ciepło też!
Czerwień to nie piekło, ale miłość jest!
A niebieski nie tylko jest zimny jak lód!
Niebieski to przecież spokój, błękit, życia cud!
Pomyślmy więc, czy naprawdę świat taki szary jest?
Bo ten świat
różne kolory ma,
że zawsze jest źle, przestańmy wreszcie szlochać!
Bo ten świat
różne kolory ma,
takimi jakie są nauczmy się je kochać!2x
Komentarze
Prześlij komentarz