Hejka! Pora na kolejne ćwiczenie. Zastanawiam się jak to możliwe, że czytam notkę i w kilka minut, na poczekaniu mam opowiadanie. Krótkie, bo krótkie, ale mam. Bez żadnego wysiłku. Podoba mi się to! Oto notka: " Bohater – najbardziej męski mężczyzna w okolicy – staje właśnie przed najstraszliwszym wyzwaniem w swoim życiu. Literalnie. Jest o krok od narobienia w gacie i przystąpienia do spektakularnej ucieczki (akhem… to znaczy, odwrotu na z góry upatrzone pozycje; bohaterskiego odwrotu, żeby nie było). Co wywołuje w nim takie przerażenie? Czy staje naprzeciw pewnej śmierci samotnie, czy ktoś mu towarzyszy? Czy podoła wyzwaniu? Wyobraź sobie tę scenę, wybierz punkt widzenia i odpowiedni ton – po czym napisz krótką opowieść o odwadze (lub braku tejże)." Moje wykonanie: Odłożył telefon odmówiwszy kolegom wyjścia na piłkę, gdyż zaprosił dziś do siebie swoją dziewczynę. Krzątał się z lekka zestresowany po domu, sprzątając i przygotowując coś na poczęstunek. Spr
Wiele osób mówi, że nie lubi wracać do przeszłości. Każdy jednak ma zarówno miłe wspomnienia jak i trudne chwile, których nie chciałoby się pamiętać, ale trudno zapomnieć... Kochani, mam nadzieję, że wy macie więcej tych miłych wspomnień, tak jak i ja. 😊 “ Tyle chwil” Każdy kolejny dzień inny jest. Co dzień coś innego dzieje się. Nie zawsze dobrze, lecz czasem są też zdarzenia złe, po których zawsze ślad zostaje nam w pamięci mimo zapomnienia szczerych chęci. Bo jest tyle chwil, które warto pamiętać, lecz też nie mało jest chwil, których nie da się zapomnieć choć bardzo by się chciało! Nie da się! Nie da się! Ciągle drzazga zła nam w pamięci tkwi choć biegną nam kolejne dni. I choć tego co dobre dużo dzieje się, przez ślady złego pamięć nam blokuje się. To co dobre w zapomnienie ucieka. Przez ranę zła jak krew ciągle wycieka. Bo jest tyle chwil, które warto pamiętać, lecz też nie mało jest chwil, których nie da się zapomnieć choć bardzo by się chciało! N