Hejka! Pora na kolejne ćwiczenie. Zastanawiam się jak to możliwe, że czytam notkę i w kilka minut, na poczekaniu mam opowiadanie. Krótkie, bo krótkie, ale mam. Bez żadnego wysiłku. Podoba mi się to! Oto notka: " Bohater – najbardziej męski mężczyzna w okolicy – staje właśnie przed najstraszliwszym wyzwaniem w swoim życiu. Literalnie. Jest o krok od narobienia w gacie i przystąpienia do spektakularnej ucieczki (akhem… to znaczy, odwrotu na z góry upatrzone pozycje; bohaterskiego odwrotu, żeby nie było). Co wywołuje w nim takie przerażenie? Czy staje naprzeciw pewnej śmierci samotnie, czy ktoś mu towarzyszy? Czy podoła wyzwaniu? Wyobraź sobie tę scenę, wybierz punkt widzenia i odpowiedni ton – po czym napisz krótką opowieść o odwadze (lub braku tejże)." Moje wykonanie: Odłożył telefon odmówiwszy kolegom wyjścia na piłkę, gdyż zaprosił dziś do siebie swoją dziewczynę. Krzątał się z lekka zestresowany po domu, sprzątając i przygotowując coś na poczęstunek. Spr
Hejka! Pora na kolejny utwór! Mamy dziś takie smutne czasy, kiedy bliska osoba, po której się nigdy byśmy tego nie spodziewali, może nas skrzywdzić... „Znajomy i wróg” Poznajesz człowieka, Coraz bliższy ci staje się Miłe słowo powie, Nawet odwiedzi cię, Lecz najpierw Przynosi ci bukiet róż, A potem przykra niespodzianka. Nagle wbija ci w plecy nóż. Jak wielką krzywdę jedna osoba potrafi Zrobić drugiej? Nikt nie zna odpowiedzi. Życie bywa srogie. Nawet najbliższy znajomy nagle może Stać się wrogiem. Tak to już jest niestety dziś. Zło się coraz bardziej szerzy. Tak trudno teraz nawet znajomemu Zaufać, uwierzyć. Nagle dobry znajomy Posądzi o coś cię Choć nie zrobiłeś tego. Inny znów cię skreśli Odrzuci Nie dowiesz się dlaczego. Taka przykra niespodzianka Potrafi zasmucić. Niby spore grono mniej lub bardziej bliskich Znajomych masz. Niby cię lubią, są mili. Nie ignorują słów twych, Lecz przyjść może taki czas,