Hejka! Pora na kolejne ćwiczenie. Zastanawiam się jak to możliwe, że czytam notkę i w kilka minut, na poczekaniu mam opowiadanie. Krótkie, bo krótkie, ale mam. Bez żadnego wysiłku. Podoba mi się to! Oto notka: " Bohater – najbardziej męski mężczyzna w okolicy – staje właśnie przed najstraszliwszym wyzwaniem w swoim życiu. Literalnie. Jest o krok od narobienia w gacie i przystąpienia do spektakularnej ucieczki (akhem… to znaczy, odwrotu na z góry upatrzone pozycje; bohaterskiego odwrotu, żeby nie było). Co wywołuje w nim takie przerażenie? Czy staje naprzeciw pewnej śmierci samotnie, czy ktoś mu towarzyszy? Czy podoła wyzwaniu? Wyobraź sobie tę scenę, wybierz punkt widzenia i odpowiedni ton – po czym napisz krótką opowieść o odwadze (lub braku tejże)." Moje wykonanie: Odłożył telefon odmówiwszy kolegom wyjścia na piłkę, gdyż zaprosił dziś do siebie swoją dziewczynę. Krzątał się z lekka zestresowany po domu, sprzątając i przygotowując coś na poczęstunek. Spr
"Pokochaj mnie"
Siedzę w domu sama
przez okno patrzę w dal
z nadzieję, że zobaczę cię
gdzieś tam, wśród wiatru fal
Oczy nan pełne łez,
bo tak bardzo kocham cię,
lecz nie wiem czy ty o tym wiesz
i czy tak bardzo jak ja też chcesz ujrzeć mnie
Proszę cię!
Pokochaj mnie,
bo potrzebuję miłości.
Pokochaj mnie,
nie chcę żyć w samotności
Nie wiem czy słyszysz mnie
lecz pamiętaj i wiedz, że
kocham cię.
Zastanawiam się,
czy w ogóle kiedyś ujrzę cię,
czy kiedyś pojawisz się
i przytulisz mocno mnie.
Czy kiedyś powiesz mi,
że myśałeś o mnie pzrez noce i dni?
Czy pocałujesz kiedyś mnie
i powiesz mi, że kochasz mnie?
Proszę cię!
Pokochaj mnie,
bo potrzebuję miłości.
Pokochaj mnie,
nie chcę żyć w samotności.
Nie wiem czy słyszysz mnie,
lecz pamiętaj i wiedz, że
kocham cię. 2x
Nawet nie wiesz jak bardzo mi cię brak
i zastanawiam się, czy nas do siebie
wiedzie życia trakt.
Pokochaj mnie,
bo potrzebuję miłości.
Pokochaj mnie,
nie chcę żyć w samotności.
Nie wiem czy słyszysz mnie,
lecz pamiętaj i wiedz, że
kocham cię! 4x
Komentarze
Prześlij komentarz